Podsumowanie kampanii.

Obrazek

Ostatnio w naszej szkole zorganizowaliśmy zbiórkę pieniędzy poprzez sprzedawanie ciasta. Zebraną sumę przeznaczyliśmy na wydrukowanie ulotek związanych z naszą grupą, szkołą oraz tolerancją.

Obrazek

Dzisiaj, całą czwórką poszliśmy na Rynek, żeby je rozdać.

Obrazek

Spotkaliśmy parę francuską, którzy byli zaciekawieni, co znaczą nasze ulotki, ponieważ widnieje na nich flaga Francji. Wyjaśniliśmy im cały zamysł WropenUpa i bardzo się im spodobał. Napotkaliśmy też anglików, którzy również pytali się co promujemy. Zyskaliśmy poparcie od wielu ludzi i to świadczy o tym, że takich akcji i kampanii powinno być coraz więcej, na całym świecie.

Obrazek

Obrazek

Resztę uzbieranych pieniędzy postanowiliśmy przeznaczyć na stowarzyszenie Nigdy Więcej (http://www.nigdywiecej.org) , której celem jest przeciwdziałanie problemom społecznym: rasizmowi, neofaszyzmowi, ksenofobii, nietolerancji.

Mamy nadzieję, że zaciekawiliśmy Was naszą kampanią oraz wpisami a także zmotywowaliśmy do pozostania OPEN 🙂

frankofile —-> https://www.facebook.com/pages/Frankofile/544145685630904?fref=ts

.

.

PUBLIKACJA KONKURSOWA W RAMACH PROJEKTU WROPENUP 2013

Debata: Religie i tolerancja.

17 maja w naszej szkole odbyła się debata poruszająca tematy tolerancji religijnej i tolerancji jako takiej. Brali w niej udział uczniowie szkoły, nauczyciele, dwóch członków naszego zespołu jako moderatorzy dyskusji oraz zaproszeni goście, przedstawiciele 4 religii, mianowicie: protestantyzmu, katolicyzmu, judaizmu oraz ateizmu. Debatę rozpoczął krótki wstęp oraz prezentacja na temat religii, korzeni różnych wyznań oraz tolerancji kiedyś i teraz.

~zdjęcia z debaty znajdują się  w tej prezentacji, nie udało się dać ich na cały ekran, ponieważ psułoby to ich jakość, więc z góry przepraszamy.~

Następnie każdy z gości opowiadał o swoim wyznaniu, na czym polega i jakie mają obowiązki jako wierzący. Po ich uważnym wysłuchaniu uczniowie zostali poproszeni o wyszukanie różnic i podobieństw między wierzeniami, a także o zadawanie różnych pytań dotyczących np. zbawienia w celu utrzymania dyskusji. Z początku pytań nie padało zbyt wiele, jednak gdy niektórzy uczniowie znaleźli jakieś pytania, inni szybko zaczęli udzielać się w dyskusji. Pytanie które najbardziej mnie zaciekawiło było skierowane w stronę pana Sylwestra, wyznawcy protestanckiego, ponieważ mówił on że jeżeli chcemy być zbawieni, musimy przyjąć Jezusa jako naszego zbawiciela. A co jeżeli przez całe życie nie zaakceptowaliśmy go i nawet popełnialiśmy to, co Kościół uważa za zakazane i dopiero przed śmiercią spróbujemy nawiązać z nim kontakt? Okazuje się że wg protestantów to najlepszy moment na zapewnienie sobie wiecznego odpoczynku. Dyskusja rozwinęła się tak bardzo, że musieliśmy ją zakończyć wcześniej, ponieważ nie starczyłoby czasu na przerwę!

Po niej przeszliśmy do tematu związanego z kampanią WrOpenUp, czyli tolerancji. Wspólnie zastanawialiśmy się nad tym, czemu przykładowo ktoś gruby będzie bity za to jak wygląda. Równie dobrze osoba bita może uważać coś o sprawcy, jednak zostawia to dla siebie albo pokojowo wyraża swoje zdanie, ponieważ ma do tego prawo, a nie do przemocy. W tej części również padło bardzo ciekawie pytanie, a dokładnie;
-Czy powinniśmy tak samo traktować Żyda, jak i Antysemitę?
I tutaj zauważyliśmy jak często mylimy dwa pojęcia bardzo bliskie sobie, czyli Tolerancja, i Akceptacja.
Powinniśmy tolerować obydwu, jednak akceptować powinniśmy osoby których poglądy nie naruszają norm społecznych.

To tylko jedna z wielu form kampanii tolerancyjnej jakie prowadzimy w naszej szkole!
Remeber, Stay Open.
Frankofile

https://www.facebook.com/pages/Frankofile/544145685630904

.

.

PUBLIKACJA KONKURSOWA W RAMACH PROJEKTU WROPENUP 2013

Jose Torres w naszym gimnazjum.

Obrazek16 kwietnia dzięki opiekunowi naszego zespołu, szkolnej Pani psycholog udało się zorganizować spotkanie w naszej szkole promujące działania projektu WrOpenUp, ze specjalnym gościem wspierającym nasze idee, czyli z Jose Torresem. Jeżeli nie wiecie, Jose Torres jest muzykiem, prowadzi zajęcia muzyczne i często ukazuje się w telewizji, ze względu na jego Kubańskie pochodzenie. Wyprowadził się stamtąd w wieku lat 19, a w Polsce mieszka już 34 lata, wraz z żoną i dziećmi.

Spotkanie Pan Torres rozpoczął opowiadając nam historię Kuby oraz tego jaki wpływ miała na powstanie muzyki, poprzez wykorzystanie ustalonego rytmu. Następnie poprosił parę osób i rozdał im instrumenty, oraz pokazał jak mają na nich grać, i w jakim rytmie. Gdy wiedzieli co mają robić, razem z nami, widownią na zmianę grali kiedy my klaskaliśmy. Potem żona Jose, poprosiła inną grupę osób i pokazała im prosty taniec.

Obrazek

Na końcu wszyscy stworzyliśmy wspaniałe widowisko. Ja jednak przez cały czas zastanawiałem się co takie wydarzenie ma wspólnego z celami naszej kampanii. Jednak zanim zdążyłem zadać pytanie, nasz gość zdążył nam to wytłumaczyć. Mianowicie, każdy z nas żyje w swoim rytmie, i jeżeli się połączymy, z początku możemy mieć problemy, chyba że zaczniemy się tolerować i rozumieć, wtedy nasz rytm życia błyskawicznie zacznie współgrać i będziemy żyć w zgodzie 🙂

frankofile na facebooku:
https://www.facebook.com/pages/Frankofile/544145685630904

przepraszamy za poprzedni wpis na ten temat, był on dodany przez przypadek.Obrazek

.

.

PUBLIKACJA KONKURSOWA W RAMACH PROJEKTU WROPENUP 2013

 

Lekcja o tolerancji.

W piątek dnia 17 maja przeprowadziliśmy lekcję z naszą klasą na temat tolerancji.  Jej celem było sprawdzenie naszych znajomych, jak bardzo są tolerancyjni i jak to się ma do ich zachowań.

Spytaliśmy ich, jak rozumieją znaczenie tego słowa. Podzieliliśmy na grupy, w których wykonali mapy myśli.

ObrazekObrazekObrazekObrazek

Przeprowadziliśmy także ankietę, w której zawarte było 15 pytań. Ich zadaniem było zaznaczenie zdań, z którymi się zgadzali, m.in:

  1. Murzyni mają wrodzone poczucie rytmu.
  2. Małżeństwo powinno dobierać się według zasady podobieństwa rasy, wyzwania lub warstwy społecznej.
  3. Niskie czoło świadczy o niskiej inteligencji.
  4. W ramach jednego państwa powinni żyć ludzie jednej narodowości.
  5. Blondynki są głupie.
  6. Żydzi lubią pieniądze.
  7. Kobiety są mniej inteligentne od mężczyzn.
  8. Wieśniacy są biedni i „gorsi”.
  9. Wszyscy cyganie kradną.
  10. Żebracy to oszuści.
  11. Rosjanie to jedna wielka mafia.
  12. Niemcy są pedantyczni.
  13. Polacy to alkoholicy.
  14. Francuzi są nietolerancyjni.
  15. Włosi lubią śpiewać i gotować.

Po podliczeniu odpowiedzi uzyskaliśmy następujące wyniki:

Obrazek

Najwięcej odpowiedzi ukazujących nietolerancję było przy pytaniach dot. stereotypów (np. pyt.5,6,9,10). Z kolei w pkt.7 dot.kobiet i mężczyzn zdania były podzielone równo na pół 🙂

Pamiętajcie o byciu Open!

Znajdziecie nas też na facebook’u :

https://www.facebook.com/pages/Frankofile/544145685630904?fref=ts

.

.

PUBLIKACJA KONKURSOWA W RAMACH PROJEKTU WROPENUP 2013

WhatCanYouDo, Brave Kids.

WHATCANYOUDO:
Kampania na rzecz zatrudnienia osób niepełnosprawnych została zwołana przez amerykański Departament Urzędu Pracy i Polityki Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych (ODEP) do promowania pozytywnych wyników zatrudnienia osób niepełnosprawnych poprzez zachęcanie pracodawców i innych osób do uznania wartości i talentów, jakie takie osoby przynoszą do pracy.”Bacause” PSA zachęca do zwiększenia zaakceptowania młodzieży z niepełnosprawnością przez ich rodziców, nauczycieli, trenerów i opiekunów, a także przyszłych pracodawców i mówi o tym, co osoby niepełnosprawne mogą osiągnąć w swojej karierze.

http://www.whatcanyoudocampaign.org/
https://www.facebook.com/CampaignforDisabilityEmployment

BRAVE KIDS:
Fundacja Brave Kids została założona przez Kristen Fitzgerald po stracie dwójki dzieci przez katastrofalne choroby. Kristen zobowiązała się, że będzie przekierowywać udrękę własnych tragicznych doświadczeń w kierunku zmniejszenia cierpień dzieci ciężko chorych i pomocy ich rodzicom.
Brave Kids, zaprasza dzieci niepełnosprawne i chore np. na choroby genetyczne, autyzm, raka, porażenie mózgowe, itd. Brave Kids jest przekonanie, że osoby niepełnosprawne i przewlekle chore powinny być w stanie żyć bez ograniczeń.

http://www.bravekids.org/

Obie te kampanie,a szczególnie film promujący uświadamia społeczności, że różnorodność jest coraz bardziej tolerowana i jeśli ktoś ma dobre chęci, może zdziałać wiele.

frankofile,
http://www.facebook.com/pages/Frankofile/544145685630904

.

.

PUBLIKACJA KONKURSOWA W RAMACH PROJEKTU WROPENUP 2013

Wrocławskie Hanami, czyli polska wiśniówka.

27 kwietnia, w Parku Szczytnickim, pomimo deszczu i niskiej temperatury, miłośnicy Japonii mieli okazję się spotkać. 

Całe przedsięwzięcie było pomysłem Mr. Jedi’a, czyli Pawła Musiałowskiego. Od połowy lat 90. zajmuje się on zawodowo japońską popkulturą i wszystkim, co jest z tym związane. W czerwcu 1997 roku, stworzył pierwszy polski magazyn poświęcony japońskiemu komiksowi i animacji: „Kawaii” (wydawnictwa: Silver Shark, Future Network, Bauer).

W latach 2004-2009 był szefem stworzonego przez siebie działu japońskiej kinematografii w firmie dystrybucyjnej Vision Film i zajmował się głównie pozyskiwaniem licencji filmowych i opracowywaniem polskich wersji najróżniejszych tytułów japońskiej kinematografii, w tym głównie japońskiej animacji. W chwili obecnej prowadzi firmę, która zajmuje się m.in. pośrednictwem w kontaktach z kontrahentami japońskimi oraz szeroko pojętą działalnością usługową związaną z Japonią: szkoleniami, organizacją wyjazdów, tłumaczeniami, doradztwem, itp.

Jednocześnie bez przerwy działa na polu dziennikarskim, propagując tematykę japońskiej popkultury w polskich mediach: magazynach, gazetach, internecie, radiu i telewizji. Jego życie prywatne i zawodowe nierozerwalnie związane jest z Krajem Kwitnącej Wiśni – pasją, której poświęca się  bez reszty.

Stąd właśnie ten pomysł. Wracając do samej imprezy, ludzi zebrało się około 30stu. Niektórzy przebrani, a inni nie. Siedzieliśmy pod większymi drzewami na kocach, żeby skryć się przed deszczem. Wszyscy byli dla siebie przyjaźni, zawiązało się wiele nowych znajomości. Mieliśmy również przyjemność poznać osoby Japońskiego pochodzenia z BiznesAzji.

Po dwóch godzinach pod gołym niebem, organizator oznajmił, że został wynajęty dla nas lokal koło Rynku, więc wszyscy się tam przenieśli. Atmosfera była świetna, zorganizowaliśmy sobie japońskie gry, rozmawialiśmy i ogrzewaliśmy się.Obrazek

Obrazek

Mr. Jedi oznajmił, że ma zamiar organizować taką imprezę co roku. Więc zapraszamy w 2014 🙂

Więcej zdjęć możecie zobaczyć na wydarzeniu tego eventu na facebooku.

naszfacebook:http://www.facebook.com/pages/Frankofile/544145685630904

frankofile

.

.

PUBLIKACJA KONKURSOWA W RAMACH PROJEKTU WROPENUP 2013

Waris Dirie, czyli Somalijka, która została modelką.

Urodzona ok. 1965 roku w Somalii modelka i pisarka. W latach 1997–2003 ambasadorka ONZ. 

Pochodzi z muzułmańskiej rodziny, z plemienia nomadów. Jej imię oznacza „pustynny kwiat”. Jej siostra i dwie kuzynki zmarły wskutek tradycyjnego obrzezania. Ona sama zaznała go w wieku 5 lat… Nie wiedziała, że później może mieć przez to problemy. Wtedy po prostu cieszy la się, że dołączy do grona „prawdziwych kobiet” w swoim plemieniu. Uciekła z domu z powodu nakazu małżeństwa z sześćdziesięcio-jedno letnim mężczyzną. Przebywała u rodziny w Mogadiszu, a następnie w domu wuja- ambasadora w Londynie jako służąca. Pomimo lokalizacji, w jakiej się znajdowała, nie pozwalano jej korzystać z takich rzeczy jak telewizor, czy radio, a także zabraniano uczyć się języka angielskiego. Kiedy odprowadzała córeczkę wuja do przedszkola, zauważyła, że przygląda się jej pewien mężczyzna. Myślała, że to gwałcicel lub porywacz, ponieważ na pustyni miała różne nieprzyjemne incydenty  mężczyznami. Któregoś dnia, ten owy obserwator, poszedł za nią do domu. Otworzyła ciotka, ale nie chciała z nim rozmawiać. Ten jednak dał jej swoją wizytówkę. Okazało się, że jest to fotograf mody -Terence Donovan. Waris dopiero po kilku latach skontaktowała się z nim, wcześniej kończąc pracę u wuja, a zaczynając pracę na zlewaku w McDonald’sie. Dzięki niemu w roku 1987 znalazła się na okładce kalendarza Pirelli.

Po tym wydarzeniu kariera Waris jako modelki nabrała tempa. Wzięła udział w dziesiątkach kampanii reklamowych, m.in. Chanel, Revlon, Levi’s czy L’Oréal. Była gwiazdą wybiegów Mediolanu, Londynu, Nowego Jorku i Paryża. Jej zdjęcia zdobiły okładki najważniejszych magazynów mody: Elle, Vogue czy Glamour. Borykała się z różnymi problemami, ze względu na swoje pochodzenie. Dwukrotnie wychodziła za mąż, żeby zdobyć paszport i żeby również nie musiała wracać do domu, do Somalii.

W 1987 zagrała epizod w filmie W obliczu śmierci o przygodach agenta 007.

Pewnego dnia, kiedy odpoczywała na wakacjach, dowiedziała się, że pewna telewizja chce nakręcić o niej dokumentalny 30minutowy film. Z początku nie była tym zachwycona, jednak kiedy usłyszała, że pojadą po Somalii i będzie mogła spotkać swoją matkę, zgodziła się. Tak tez się stało, chociaż znalezienie jej rodziny nie było łatwym zadaniem.

W roku 1997 udzieliła przełomowego wywiadu do Marie Claire, w którym opowiedziała o tym jak została obrzezana w wieku 5 lat. W tym samym roku Waris Dirie została ambasadorem ONZ i rozpoczęła walkę o zniesienie rytuału obrzezywania kobiet w krajach trzeciego świata.

Waris Dirie opublikowała opartą na wspomnieniach książkę Kwiat Pustyni, w której opisuje niezwykłą historię swojego życia. Książka okazała się sukcesem wydawniczym i doczekała się wydań na całym świecie. W samej tylko Polsce sprzedano ponad 250 tysięcy egzemplarzy. Fakt ten skłonił Waris Dirie do wydania kolejnych książek o swoim życiu.

W marcu 2008 niemiecka reżyser Sherry Hormann przystąpiła do prac nad filmową adaptacją Kwiatu Pustyni. Rolę Waris Dirie zagrała etiopska modelka Liya Kebede (na zdjęciu, na dole razem z Waris). Premiera filmu odbyła się jesienią 2009 roku.

Obecnie Waris Dirie posiada obywatelstwo austriackie. Jej starszy syn Aleeke, którego ojcem jest amerykański muzyk jazzowy, mieszka w USA. Obecnie jest związana z Polską, mieszka w Gdańsku, jak mówi, gdy zobaczyła polskie morze, zakochała się w nim. Jednak zamierza na stałe opuścić Polskę jak wspomniała w swoim wywiadzie.

Sama przeczytałam tą książkę i uważam, że Waris pomimo tego, że nie została tak sławna jak Naomi Campbell (która kiedyś, podczas jednego castingu, nie znając jej powiedziała: „Kiedyś zrobisz międzynarodową karierę”) dokonała wspaniałej rzeczy. Wyrwała się z domu i pokazała światu, że mimo tego, w jakich prymitywnych warunkach dorastała, nauczyła się czytać, pisać, mówić po angielsku i dostać się na sam szczyt.

Waris  w  Top Model : http://dziendobry.tvn.pl/wideo,2064,n/waris-dirie-gosc-specjalny-top-model,74991.html

nasza strona na fb:https://www.facebook.com/pages/Frankofile/544145685630904

.

.

PUBLIKACJA KONKURSOWA W RAMACH PROJEKTU WROPENUP 2013

WrocMun

W czwartek, 25 kwietnia w LO IV odbyła się konferencja samorządu „Włącz się!”. Zadaniem osób prowadzących było pokazanie działania samorządu terytorialnego. Jednym z gości był Bartosz Rutkowski ( Europe Direct Wrocław, Akademickie Radio LUZ, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Dolnośląski Ośrodek Mediacji), który zachęcał do brania udziału w różnych młodzieżowych organizacjach pozarządowych lub na rzecz społeczeństwa obywatelskiego.

Obrazek

Ale nie o tym chcieliśmy dzisiaj pisać. Szczególną uwagę zwróciliśmy na wypowiedź jednej z licealistek LO V, która przedstawiała nam ideę WrocMun’a ( Wrocław Model United Nations Associations )

 

Polega to na tym, że zbierani są delegaci, którym przydzielane jest dane państwo. Muszą się oni zapoznać z jego polityką, gospodarką itp. Następnie, podczas konferencji (obrad, przypominających obrady ONZ) wymieniane są różne opinie, poglądy, „zawieranie sojuszy”. Konferencje odbywają się w języku angielskim, więc jest to dla nas możliwość podszlifowania języka.Pomysł powstał w 1997 roku, aczkolwiek samo wrocławskie stowarzyszenie powstało w listopadzie 2011 roku. Jednak w całej Europie istnieje 36 ośrodków Muna.

Korzyści: poznawanie ludzi, możliwość wymienienia poglądów, zmiana otoczenia, przełamanie strachu przed wypowiedziami na forum, podszlifowanie języka.

Cele: rozszerzenie Wrocławskiego MUNA, pozyskiwanie funduszy.

Obrazek

W MUNIE bierze udział 5 tys osób, w tym 120 delegatów z Polski.

Nam, cały ten pomysł się bardzo podoba i w przyszłym roku chętnie do niego dołączymy 🙂

https://www.facebook.com/WrocMUN

http://wrocmun.000a.biz/

frankofile

https://www.facebook.com/pages/Frankofile/544145685630904?fref=ts

.

.

PUBLIKACJA KONKURSOWA W RAMACH PROJEKTU WROPENUP 2013

Zniesławienie, czyli prawda o antysemityzmie.

Przedstawiamy film, który jest bardzo mało znany w Europie z powodu blokowania go na przeróżnych portalach internetowych. Został on zrealizowany przez izraelskiego Żyda Yoava Samira, który wywodzi się z syjonistycznej rodziny. Film nakręcony przez Żyda o Żydach i mówiący o ich postrzeganiu siebie w świecie. Nie wiedzieliśmy, że antysemityzm to tak duży problem, dopóki na lekcji religii w naszej szkole zobaczyliśmy ten film. Gorąco polecamy, bo warto !

frankofile
http://www.facebook.com/pages/Frankofile/544145685630904

.

.

PUBLIKACJA KONKURSOWA W RAMACH PROJEKTU WROPENUP 2013

Pogromcy Stereotypów część II

Po znalezieniu takiego opisu Włocha (oczywiście jest on stu procentowo żartobliwy), musieliśmy w naszym wpisie sprostować te stereotypy 🙂

„Włoch, wg stereotypów, jest gruby, ponieważ przez całe życie wsuwa pizzę, owoce morza, ryby i kilka kilo makaronu dziennie. Regularnie upija się  włoskim winem, a w ustach trzyma nieodłącznego papierosa marki MS.
Włoch nie pracuje, ponieważ na skutek starań 55 kolejnych rządów od czasu II wojny światowej, zupełnie mu się to nie opłaca. Jedynym opłacalnym dla niego zajęciem jest okradanie turystów, co praktykuje z upodobaniem zarówno przez doliniarstwo, jak i ustalanie cen biletów do muzeów i galerii.
Włosi porozumiewają się krzykiem. Jeżeli dwaj Włosi stoją naprzeciw siebie w kościelnej krypcie i w zupełnej ciszy, to i tak krzyczą. Dodatkiem do krzyku jest żywiołowa gestykulacja.
Włoch przemieszcza się za pomocą klaksonu, do którego samochód jest tylko mało istotnym dodatkiem. Młodzież używa skuterów, koszmarnie głośnych, ale za to łatwiej na nich wjechać tam, gdzie to zakazane – karabinierzy i tak zatrzymują wyłącznie młode, rozchichotane dziewczęta.
Podsumowanie: Włoch jest tępy, niedouczony, rozgorączkowany, skorumpowany i wyjątkowo głupi.” (źródło :http://www.teksty.jeja.pl/416,wielka-ksiega-stereotypow.html)

Od czego by tu zacząć…?                                                                                                                                                                                                                    

Po pierwsze: Włosi jedzą bardzo dużo makaronu,a  co najmniej raz w tygodniu pizzę (oczywiście bez ketchupu!). Ale co do owoców morza i ryby polemizowalibyśmy… Tradycyjny włoski posiłek trwa bardzo długo i składa się z wielu dań, bardzo podobnie jak we Francji, ale w jego skład nie wchodzą frutti di mare.

Wino? Oczywiście, są koneserami wina, a co do papierosów- bardzo dużo palą. Teraz praca… co do niej, to nie jest tak, że Włosi nie chcą pracować lub „nie opłaca im się”. Jest to pracowity naród, ale gorzej z miejscami pracy. Oczywiście, ich sjesta jest rzeczą świętą i nikt nie wyobraża sobie podczas niej pracować, ale to już inna kwestia 🙂

Doliniartwo? No niestety, we Włoszech turyści powinni się mieć na baczności. Targi, bazary lub nawet centra handlowe to raj dla kieszonkowców. No i faktem jest, że zwiedzanie włoskich zabytków nie jest zbyt tanie. Krzyk (raczej głośne mówienie..) coraz bardziej zanika. Głównie dorośli nadal tak się porozumiewają, najcześciej na ulicach, ale wynika to z wielkiego hałasu jaki panuje na ulicach. No i gestykulacja. Stu procentowy fakt, nie da się zaprzeczać. Ma to wielki urok, bardzo urozmaica rozmowę. Włosi nie tylko gestykulują „jak popadnie”, ale mają szczególne gesty na wybrane zwroty.                                                                                                                 

Klakson? Jest to popularne, ponieważ Włochy, jak każdy wie, znane są z wąskich uliczek. Panuje na nich wielki tłok, mnóstwo turystów oraz lokalesów próbujących się przemieszczać. Inaczej nie dałoby rady nigdzie dojechać…

Podsumowanie: Nie taki Włoch zły jak w stereotypach… Wydaje nam się, że jego działania i nawyki są zupełnie uzasadnione.

Ten post pomogła nam napisać Ola, z którą ostatnio zamieściliśmy wywiad. Jeszcze raz dziękujemy, ze ponownie chciała nam udzielić odpowiedzi na różne pytania związane z jej krajem! 🙂

http://www.facebook.com/pages/Frankofile/544145685630904

frankofile

.

.

PUBLIKACJA KONKURSOWA W RAMACH PROJEKTU WROPENUP 2013